ทอศิลป์จัดค่ายศิลปะฤดูร้อน ร.ร.วัดทองประดิษฐ์ อ.สองพี่น้อง จ.สุพรรณบุรี
สองพี่น้อง : ศิลปะกล่าวทักทายว่า สวัสดี
....................................................
ขอบรอยต่อระหว่างก่อนเข้าฤดูร้อน
แต่ความร้อนไม่ได้สนใจขอบเขตของฤดูกาลเหล่านั้น
ทวีองศาความร้อน และทยอยเพิ่มอุณหภูมิทุกวินาที
แต่อากาศจะอย่างไร ร้อนหรือไม่ ฝนจะตกหรือก็ช่าง
เรา (คณะครูและเหล่ามิตร จากโรงเรียนสอนศิลปะทอศิลป์)
ก็ได้เดินทางบนความเร็วของรถยนต์มาถึง
โรงเรียนวัดทองประดิษฐ์ เรียบร้อยเมื่อเวลาบอกว่า
แปดนาฬิกาสามสิบกว่านาที
โรงเรียนวัดทองประดิษฐ์
ตั้งอยู่อำเภอสองพี่น้อง
จังหวัดสุพรรณบุรี
เป็นโรงเรียนขนาดไม่ใหญ่มาก
เปิดการสอนตั้งแต่อนุบาลไปจนถึงมัธยม
เด็กที่โรงเรียนในจำนวนนับของหลักร้อย
การเดินทางจากกรุงเทพของ
โรงเรียนสอนศิลปะทอศิลป์
ไปพร้อมกับวิชาความรู้ด้านศิลปะ
ไปพร้อมกับบุคลากรที่มีพลังและใจดี
ไปพร้อมกับความมุ่งมั่นอยากจะเปิดโลกศิลปะ
ที่แสนกว้างไกลให้เด็กๆ ตัวน้อยๆ
และเยาวชนที่กำลังก้าวเติบใหญ่
ให้เป็นพลังขับเคลื่อนสังคมต่อไป
ด้วยความเชื่ออันบริสุทธิ์ของเรา
ว่า ศิลปะนั้นจะจุดประกายบางอย่าง
ในชีวิตของเด็กๆ ได้
การลงมือทำกิจกรรมค่ายศิลปะ
เป็นไปด้วยความสนุกสนาน
เพลิดเพลินทั้งเช้า และบ่าย
เด็กๆ ได้แสดงออกด้านจินตนาการ
แสดงความคิดผ่านการทำงานศิลปะ
แสดงตัวตนทั้งหมดออกมาอย่างกล้าหาญ
และเมื่อศิลปะได้กล่าวทักทาย เด็กๆ นักเรียน
ที่โรงเรียนวัดทองประดิษย์แล้ว
ก็เหมือน ต้นกล้าในนาข้าวของ ชาวสองพี่น้อง
ที่เขียวขจีไปลิบๆ แลสุดสายตา
รอวันเติบโตเป็นเมล็ดสีทองหล่อเลี้ยงชีวิตทั้งหลาย
เฉกเช่น ศิลปะเมื่อได้เพาะต้นกล้าแห่งจินตนาการ
ลงไปในความคิด ทัศนคติของเยาวชนแล้ว
ในระหว่างทางที่เขาจะเติบใหญ่ไปเป็นกำลังของสังคม
ต้นกล้าศิลปะที่หว่านเพาะไว้นั้น
ก็จะหล่อเลี้ยงจิตใจด้านดีงาม
ให้งอกงามเป็นกำลังของเขา
เมื่อดวงอาทิตย์ คล้อยหลังลงลับ
ชายขอบทุ่งนาสองพี่น้อง
เราก็ไกลห่าง อ สองพี่น้องมาได้หลายกิโลเมตรแล้ว
การจากลาไม่มีครั้งใดไม่หวนคิดถึง
การลาจากกันครั้งนี้ก็เช่นเดียวกัน
แต่การลาแล้ว ไม่ใช่ลาจาก
"ผ่านไปขอให้แวะหากันบ้าง"
นั่นเป็นคำก่อนจากที่บรรดาครูและเด็กๆ
ของโรงเรียนวัดทองประดิษฐ์บอกซ้ำแล้วซ้ำอีก
พวกเราได้แต่สัญญาและจะยึดมั่นสัญญานั้น
ว่าในเวลาของอนาคต คงได้หวนกลับไปอีก
ล้อพาหนะหนุนด้วยความเร็วบนถนน
ทำเราไกลจากกันออกมา
โลกหมุนด้วยความเร็วและเหมือนจะหมุนเร็วขึ้น
เราต่างรีบรัด เร่งรีบ กันในทุกอย่าง
วันเวลาผ่านมาและผ่านไป
น้ำไหลแล้วไม่ไหลกลับ
แต่ความทรงจำและประสบการณ์
จะเป็นหมุดบันทึกจารึกเรื่องราวที่ผ่านมาไว้
จนกว่าจะพบกันใหม่
จาก
คณะครูจากโรงเรียนสอนศิลปะทอศิลป์
--------------------------------------------------
ขอขอบคุณ
-ผู้ปกครองจากโรงเรียนสอนศิลปะทอศิลป์ทุกท่าน
ที่อุดหนุน สมุดบันทึกและเสื้อยืดเพื่อสมทบทุน
ในการจัดค่ายศิลปะครั้งนี้-จิตอาสาที่ติดตามไปช่วยอำนวยความสะดวกตั้งแต่ต้นจนจบ- คณะครูและเด็กๆ จากโรงเรียนวัดทองประดิษฐ์- ชาวบ้านจากชุมชนรอบวัดทองประดิษฐ์- และขอบทุกท่านที่ช่วยอำนวยความสะดวกในทุกๆ อย่าง
ดูรูปเพิ่มเติมได้ที่แฟนเพจ โรงเรียนสอนศิลปะทอศิลป์
วันเสาร์บ่ายๆ หลังจากผมสอนเสร็จ